Een ganglion is een bobbeltje aan uw pols, vinger of voet. Dit is een uitstulping van de peesschede of van het kapsel van het gewricht. Het kan geen kwaad. Het bobbeltje wordt veroorzaakt door een uitstulping van de peesschede of van het kapsel dat om een gewricht zit. Een peesschede is een soort kokertje gevuld met een glijmiddel. Hierdoor kunnen de spierpezen gemakkelijk door de peesschede glijden, telkens als u uw spieren aanspant of ontspant. U ziet een glad bobbeltje aan uw vinger, pols of voet. Het kan er opeens zijn, maar het kan soms ook geleidelijk ontstaan. Er kan vocht in het ganglion ophopen, waardoor het bobbeltje groter wordt. Meestal geeft een ganglion geen klachten. Maar soms zit het ganglion ‘in de weg’, geeft een zeurend gevoel of is het pijnlijk bij bepaalde bewegingen.
De oorzaak van een ganglion is meestal onduidelijk. Soms kan het ontstaan door artrose van een gewricht van uw vinger, hand of voet. Ook kan het te maken hebben met beschadiging van bindweefsel (‘banden’) rond de pols, doordat de pols erg beweeglijk is of na een gebroken pols. Hetzelfde kan voorkomen aan uw voet. Er is geen duidelijke samenhang tussen het ontstaan van een ganglion en werk of hobby’s.
Mogelijke plaatsen van een ganglion:
* behandeling in het ziekenhuis.
De arts kan de diagnose stellen door het ganglion zelf te onderzoeken en de plaats waar het ganglion is ontstaan. In sommige gevallen laat is het nodig op aanvullend onderzoek te doen (vb echo of röntgenfoto) om uit te sluiten dat aandoeningen van het onderliggende gewricht de oorzaak zijn van de symptomen.
Allereerst kan er besloten worden om rustig af te wachten, aangezien in een groot aantal gevallen het ganglion spontaan verdwijnt. Maar als de cyste pijnlijk is, de normale activiteit belemmert of als ontsierend wordt ervaren, kan een behandeling nodig zijn. De behandeling kan bestaan uit het leegzuigen van de cyste. Soms wordt er een spalkje aangebracht om de pols en hand rust te geven. Als deze niet¬ chirurgische behandelingen geen succes hebben, kan operatieve verwijdering van het ganglion nodig zijn.
De ingreep wordt poliklinisch uitgevoerd, onder plaatselijke verdoving (verdoving rondom het ganglion) of regionale verdoving (de teen of vinger wordt verdoofd). Het doel van de operatie is om de cyste in zijn geheel te verwijderen waarbij ook de oorsprong van het ganglion wordt weggehaald. Dit kan betekenen dat een gedeelte van het gewrichtskapsel of de peesschede waar het ganglion van uitgaat, ook verwijderd moet worden.
Het herstel na een dergelijke ingreep is afhankelijk van de plaats van het ganglion, maar over het algemeen vlot. Na de operatie zult u gedurende een week een drukverband dragen. De ene patiënt houdt wat langer last van pijn en zwelling in het operatiegebied dan de andere. Maar wanneer deze klachten verdwenen zijn, kunt u weer volledig uw normale dagelijkse activiteiten oppakken. De arts zal dit met u bespreken. Is toch sprake van een bewegingsbeperking, dan kunt u met handtherapie de functie verbeteren.
Er bestaat altijd een kans op complicaties in de zin van een nabloeding of infectie, maar deze kans is klein. Het specifieke risico van de ganglion¬operatie is het ontstaan van letsel van kleine zenuwtakjes, waardoor het gevoel in de omgeving van de wond verstoord kan raken. Hoewel een operatie de beste kans op verwijdering van het ganglion biedt, kan een ganglion altijd terugkeren.
Als u nog vragen heeft, kunt u ze gerust aan uw behandelend arts of huisarts stellen.
Als zich thuis na instellen van de behandeling problemen voordoen, bel dan met het Pluspunt Medisch Centrum (bereikbaar van maandag tot en met vrijdag van 8.00 tot 16.30 uur), uw huisarts of tijdens avond/nacht/weekend uren met de Centrale Huisartsenpost van uw regio.
Kunt u niet komen? Laat het ons snel weten, dan maken wij een nieuwe afspraak.